-
1 dotrzymać słowa
сдержа́ть ( своё) сло́во -
2 dotrzymać
глаг.• держать• оставаться• поберечь• сдержать• сдерживать• содержать• сохранить• сохранять• удержать• удерживать• хранить* * *сов. 1. додержать;2. czego выполнить, соблюсти что;\dotrzymać
słowa сдержать слово; \dotrzymać tajemnicy соблюсти тайну;● \dotrzymać towarzystwa komuś составить компанию кому-л.* * *сов.1) додержа́ть2) czego вы́полнить, соблюсти́ чтоdotrzymać słowa — сдержа́ть сло́во
dotrzymać tajemnicy — соблюсти́ та́йну
• -
3 słowo
сущ.• глагол• пароль• речь• слово• строка* * *słow|o☼, мн. Р. słów слово;zestaw słów (w słowniku) словник;● \słowo posiłkowe грам. вспомогательный глагол; \słowo wiążące конферанс; \słowo honoru честное слово; dotrzymać \słowoа сдержать (своё) слово;
zamienić kilka słów перекинуться несколькими словами;w krótkich \słowoach в немногих словах, вкратце;
czepiać się słów ловить на слове (словах) кого;być po \słowoie (związanym \słowoem) быть связанным словом (помолвленным); \słowo się rzekło, kobyłka u płotu погов. сказано — сделано
+ wyraz* * *с, мн P słówсло́во- słowo wiążącezestaw słów — ( w słowniku) сло́вник
- słowo honoru
- dotrzymać słowa
- zamienić kilka słów
- w krótkich słowach
- czepiać się słów
- być po słowie
- być związanym słowem
- słowo się rzekło
- kobyłka u płotuSyn:
См. также в других словарях:
dotrzymać — dk I, dotrzymaćam, dotrzymaćasz, dotrzymaćają, dotrzymaćaj, dotrzymaćał, dotrzymaćany dotrzymywać ndk VIIIa, dotrzymaćmuję, dotrzymaćmujesz, dotrzymaćmuj, dotrzymaćywał, dotrzymaćywany 1. «trzymać, przechować do pewnego (jakiegoś) czasu»… … Słownik języka polskiego
słowo — n III, Ms. słowowie; lm D. słów, N. słowowami (podn. słowowy) 1. «znak językowy nazywający jednostkowy przedmiot materialny lub klasę jednorodnych przedmiotów materialnych, treści psychiczne, czynności, stany, cechy, wyrażający relacje między… … Słownik języka polskiego
słowo — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I. Mc. słowowie; lm D. słów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} znak dźwiękowy lub graficzny należący do systemu językowego, mający jakieś znaczenie lub modyfikujący znaczenie innych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
naruszyć — dk VIb, naruszyćszę, naruszyćszysz, naruszyćrusz, naruszyćszył, naruszyćszony naruszać ndk I, naruszyćam, naruszyćasz, naruszyćają, naruszyćaj, naruszyćał, naruszyćany 1. «ująć coś z jakiejś całości; napocząć» Naruszyć kapitał, oszczędności.… … Słownik języka polskiego
słowo — 1. przestarz. Być (z kimś) po słowie «być (z kimś) zaręczonym»: – Żeni się pan? – Tak, po słowie jesteśmy. I. Newerly, Pamiątka. 2. Chwytać, łapać kogoś za słowa (słówka) «zwracać złośliwie uwagę na formę wypowiedzi, nie na jej treść, dopatrywać… … Słownik frazeologiczny
dotrzymywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dotrzymywaćmuję, dotrzymywaćmuje, dotrzymywaćany {{/stl 8}}– dotrzymać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, dotrzymywaćam, dotrzymywaća, dotrzymywaćają, dotrzymywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiara — ż IV, CMs. wierze; lm D. wiar 1. blm «przeświadczenie, przekonanie, pewność, że coś jest prawdą, że coś jest słuszne; ufność, że coś się spełni, wierzenie w coś» Wiara w ideały, w słuszność jakiejś sprawy. Wiara we własne siły. Przywracać komuś… … Słownik języka polskiego
złamać — dk IX, złamaćmię, złamaćmiesz, złam, złamaćał, złamaćany 1. «nacisnąwszy, przycisnąwszy, uderzywszy rozdzielić, rozerwać coś na (dwie) części; przełamać, rozłamać» Złamać nartę. Złamać kij, laskę. Złamać pieczęć. Wicher złamał drzewo. Złamana… … Słownik języka polskiego